Zeker negentien minuten duurde de doodstrijd voor Anthony Boyd. Un hombre de 54 años, fundado para ayudar a su hijo en 1993, estaba en Alabama y fue asesinado a través de un enmascarador. Además de estos y otros métodos de ejecución, los van de vraag de je voor of tegen de doodstraf bent, al jaren discutie in de VS, met name vanwege de gruwelijke uitwassen.
Allereerst: la Declaración de Derechos Estadounidense publicada desde 1789 ‘wrede en ongebruikelijke straffen’. Die regel wordt door Amerikaanse staten heel verschillend uitgelegd. In de meeste staten is de doodstraf afgeschaft of opgeschort, maar in tien staten vinden nog steeds executies plaats. Los métodos que se utilizan para utilizar las palabras claves pueden ser muy peligrosos.
Joop Bouma, periodista y escritor del libro De Dood como Straf wijst erop dat de zoektocht naar een ‘humane’ way om de doodstraf uit te voeren een lange geschiedenis kent. Die comenzó en el 19e eeuw, también los políticos de willen van het het vuurpeloton y het lynchen.
“Met de komst van elektriciteit kwam ook de elektrische stoel, y die deed het aanvankelijk volgens velen best goed. Al waren er ook gevallen waarbij de hendel telkens opnieuw moest worden overgehaald voordat de veroordeelde uiteindelijk stierf.”
En el 20e eeuw werd daarnaast in verschillende staten de gaskamer geïntroduceerd. Las ejecuciones verliepen soms zo traag en huiveringwekkend dat de kijkkamer werd ontruimd. Un gevangenismedewerker en Arizona dreigde na una doble ejecución similar en 1992 conoció a ontslag als de gaskamer nog langer zou worden gebruikt.
Intussen had in de jaren 80 de dodelijke injectie zijn intrede gedaan. “Dat puerro een tijd lang een prachtig middel voor wie een humanere doodstraf wilde, het liep aanvankelijk als een trein”, dice Bouma. “En teoría, es también mejor: de veroordeelde wordt eerst buiten bewustzijn gebracht en daarna volgt een middel dat een hartstilstand veroorzaakt”.
Bron: Estadístico de la Oficina de Justicia Maar ook met de injecties ging het mis. Soms was er twijfel over de verdoving e in enkele gevallen duurde het soms uren voordat de terdoodveroordeelde overleed. Farmaceutische bedrijven vonden het na enkele gruwelijke ejecuciones ook in toenemende mate onethisisch dat hun producten daarvoor werden gebruikt.
“Er ontstond een crisis doordat er amper nog chemische stoffen voor dodelijke injecties beschikbaar waren. Ze konden alleen nog hun voorraad opmaken. Dat leidde tijdelijk tot minder ejecuciones, y también gingen staten op zoek naar alternativamente métodos.”
Uno de los métodos es la máscara adhesiva que se mantiene entre los lados y que se ha ejecutado correctamente, junto con Anthony Boyd, los dos de geestelijk verzorger die hem bijstond vier Minuten bewoog in trilde, y daarna nog 15 Minuten naar adem hapte voordat het stil werd. Voorstanders van de methode beweren que Boyds bewegingen onbewust waren. Bouma se sintió así. “Het is gewoon martelen”, vindt Bouma. “Lo más probable es que sea arriesgado que el enmascarador no se haya ido”.
Vuurpeloton
Daarmee lijkt de método niet ‘humaner’ dan de guillotine of het vuurpeloton.
Het vuurpeloton is in sommige staten nooit helemaal weggeweest (soms kunnen veroordeelden ervoor kiezen), y en Idaho heeft deze manier van choseren weer de voorkeur. Maar veel staten schrikken terug voor este método. “Omdat er bloed aan te pas komt”, dijo Bouma. “Dat willen mensen niet zien. Ze hebben liever een soort medische settings”.
Bouma sprak como periodista puerta de jaren heen meerdere terdoodveroordeelden en familia van hun slachtoffers. Uno de los más valientes, Bryan Jennings, está en Florida hace 45 años en un duelo y una palabra que dura más de dos semanas ejecutada. Een keuze over hoe dat gebeurt heeft hij niet, het wordt de dodelijke injectie.
Volgens Bouma bestaat er geen ‘humane’ manier om mensen ter dood te brengen. “In mijn optiek is de doodstraf barbaars en zijn de methoden dat ook. Ze hebben allemaal risico’s. De enige humane oplossing is stoppen met de doodstraf, zoals de meeste beschaafde landen hebben gedaan.”
